ដោយ តាំង សារ៉ាដា
2012-05-09
មជ្ឈដ្ឋានជាច្រើនមើលឃើញការឲ្យងារជនណាម្នាក់ជា វីរបុរស ហាក់នៅមានភាពស្ទាក់ស្ទើរពីសង្គមខ្មែរ។
Click to listen
ពាក្យថាវីរបុរសមានន័យថា គឺជាជនណាម្នាក់ដែលហ៊ានលះបង់ប្រយោជន៍របស់ខ្លួន ដើម្បីប្រយោជន៍ទូទៅសម្រាប់សហគមន៍ និងសង្គម ហើយដែលអ្នកផ្សេងធ្វើមិនដូច។ សម្រាប់បរិបទប្រទេសកម្ពុជាវិញ គេឃើញមានមនុស្សជាច្រើន ដែលអាចចាត់ជាវីរបុរសបាន ប៉ុន្តែងារនេះនៅតែកប់ក្នុងបាតសង្គមដដែល។
មានមតិខ្លះលើកឡើងថា ភាពលំបាករបស់សង្គម ឬក្រុមមេដឹកនាំខ្មែរក្នុងការហៅងារនេះ គឺដោយសារអ្នកទាំងនោះប្រកាន់នូវទស្សនៈទេវរាជាខ្លាំងពេក។
លទ្ធិទេវរាជានេះ មានបន្សល់ទុកតាំងពីសម័យអង្គរមកម្ល៉េះ។ ព្រះរាជាដែលគ្រងរាជ្យតែងអភិសេកខ្លួនឯងអោយក្លាយជាទេវៈ ឬអាទិទេព ថ្វីត្បិតតែជួនកាលព្រះរាជាទាំងនោះ ខ្លះឡើងគ្រងរាជ្យតាមការបង្ហូរឈាម ហើយមិនទាំងជាប់សែស្រឡាយព្រះញាតិវង្សក៏ដោយ។
សាស្ត្រាចារ្យខាងផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយ និងជាអ្នកវិភាគឯករាជ្យ លោកបណ្ឌិត សុខ ទូច មានប្រសាសន៍ថា វប្បធម៌របស់ខ្មែរមិនសូវមានការលើកតម្កើងអ្នកដទៃ គឺដោយសារមេដឹកនាំសឹងគ្រប់ជំនាន់មិនសូវមានចំណេះដឹង មេដឹកនាំដែលកើតចេញពីរដ្ឋប្រហារ ឬធ្វើបដិវត្តន៍។
លោកមានប្រសាសន៍បន្តថា នៅតាមបណ្ដាប្រទេសជឿនលឿន គេសង្កេតឃើញមេដឹកនាំនៃប្រទេសនោះតែងលើកតម្កើងអ្នកដែលហ៊ានលះបង់សេចក្ដីសុខរបស់ខ្លួន ដើម្បីសេចក្ដីសុខនៃមនុស្សភាគច្រើន ហើយមេដឹកនាំនៃប្រទេសទាំងនោះថែមទាំងបានរក្សា ឬកសាងរូបសំណាកមនុស្សដែលមានឆន្ទៈបែបនេះ ដាក់បង្ហាញតាមទីសាធារណៈ ដើម្បីទុកឲ្យក្មេងជំនាន់ក្រោយបានស្គាល់។
រហូតមកទល់ពេលនេះគេនៅមិនសូវឃើញមានរូបសំណាកនៃវីរបុរស ឬបុព្វបុរសខ្មែរដែលធ្លាប់មានស្នាដៃការពារសិទ្ធិ និងការពារទឹកដី ដាក់បង្ហាញតាមទីសាធារណៈនោះទេ។
លោកបណ្ឌិត សុខ ទូច មានប្រសាសន៍ថា មេដឹកនាំខ្មែរសឹងគ្រប់ជំនាន់តែងកម្ទេចអ្វីដែលបន្សល់ទុក ហើយលើកបន្តុបនូវសមិទ្ធផលរបស់ខ្លួនជំនួស។ លោកបន្តថា កត្តាទាំងនេះគឺភាគច្រើនកើតចេញពីភាពច្រណែន និងខ្វះការជឿជាក់លើសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន។
វីរជន ឬ វីរបុរស នេះត្រូវបានបែងចែកជាច្រើនផ្នែកដូចជា ខាងផ្នែកអក្សរសាស្ត្រ វប្បធម៌ នយោបាយ ការពារធនធានធម្មជាតិ អធិបតេយ្យភាព និងខាងការពារសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ពលរដ្ឋ។
ចំណែកសាស្ត្រាចារ្យខាងផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្រសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ លោក សំបូរ មាណ្ណារ៉ា មានប្រសាសន៍ថា ពាក្យថា វីរជន ឬ វរជន មានន័យខុសគ្នា។ លោកពន្យល់ថា វីរជន ឬ វីរបុរស បានន័យថា ជាមនុស្សដែលមានឆន្ទៈអង់អាចក្លាហាន ធ្វើអ្វីមួយវិជ្ជមាន ដើម្បីប្រយោជន៍ជាតិ ហើយដែលមនុស្សដទៃធ្វើមិនដូច ហើយរីឯពាក្យថា វរជន វិញ មានន័យថា មនុស្សដែលមានអំណាច បុណ្យស័ក្ដិខ្ពង់ខ្ពស់។ លោកបញ្ជាក់ថា ប្រសិនបើគ្មានក្រុមវីរជនទេ នោះក្រុមវរជនក៏មិនអាចកើតមានបានដែរ។
ទាំងលោកសាស្ត្រាចារ្យ សំបូរ មាណ្ណារ៉ា និង លោកសាស្ត្រាចារ្យ សុខ ទូច មានប្រសាសន៍ដូចគ្នាថា កម្ពុជាមានវីរជនជាច្រើនដែលគេមិនត្រូវរារែកក្នុងការឲ្យតម្លៃអ្នកទាំងនោះជាវីរបុរសដូចជា លោក ជា វិជ្ជា សកម្មជនការពារសិទ្ធិកម្មករ និងលោក ឈុត វុទ្ធី សកម្មជនការពារព្រៃឈើ។
លោក សំបូរ មាណ្ណារ៉ា និង លោកបណ្ឌិត សុខ ទូច បានហៅលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ជាវីរបុរស ដោយលោកជាអ្នកផ្សះផ្សាជាតិហើយនាំមកនូវសុខសន្តិភាពជូនប្រជាពលរដ្ឋ។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោក កឹម សុខា ប្រធានគណបក្សសិទ្ធិមនុស្ស និងជាអ្នកចូលរួមក្នុងកិច្ចការពារសិទ្ធិមនុស្សដែរនោះ បានច្រានចោលការវាយតម្លៃរបស់សាស្ត្រាចារ្យទាំងពីរនេះ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន មិនអាចចាត់ទុកថា ជាវីរបុរសបានទេ ពីព្រោះការដឹកនាំរបស់លោកបានធ្វើអោយបាត់បង់សម្បត្តិធម្មជាតិ ពលរដ្ឋរងទុក្ខវេទនាសឹងទូទាំងប្រទេសដោយគោលនយោបាយសម្បទានដីសេដ្ឋកិច្ច និងអំពើពុករលួយក្នុងសង្គម។
ជុំវិញភាពអល់អែកនៃសង្គមខ្មែរក្នុងហៅជនក្លាហានដ៏ឆ្នើមណាម្នាក់ថាជាវីរបុរស នោះ លោក បណ្ឌិត ឡៅ ម៉ុងហៃ បានចូលរួមបកស្រាយថា ប្រទេសណាដែលគ្មានវីរបុរស ប្រទេសនោះមិនអាចមានប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ខ្លួនបានឡើយ។
លោកបណ្ឌិត មានប្រសាសន៍ថា សង្គមកម្ពុជាគួររៀនសូត្រតាមបណ្ដាប្រទេសដែលមានអារ្យធម៌ជឿនលឿនក្នុងការគោរព និងផ្ដល់តម្លៃដល់វីរជនរបស់គេ សូម្បីជននោះជាមនុស្សគ្មានអំណាចក៏ដោយ។
លោកបណ្ឌិត ឡៅ ម៉ុងហៃ មានប្រសាសន៍បន្តថា ការអនុវត្តគោលការណ៍លើកតម្កើងអ្នកមានសមត្ថភាពប្រកបដោយសីលធម៌ និងសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរឲ្យធ្វើធំ គួរចាប់ផ្ដើមចេញពីក្រុមសង្គមតូចជាមុន ដើម្បីបណ្ដុះផ្នត់គំនិតនេះដល់សង្គមទាំងមូល៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
0 comments:
Post a Comment